ذَر!!

معنی زندگانی ما آدمها را وقتی میشود فهمید که در تاریخمان غور کرد!

...

وقتی که در انتهای یک روز خسته و له شده از خودمان بپرسیم چرا زندگی را مجموعه ای از امتحانها و شکست ها ایجاد کرده اند ...باید مرور کنیم خودمان را...

چه خواسته ایم ...چه ادعا کرده ایم و چه شده ایم!

تاریخ همیشه سرگذشت وقایع را به بهترین نحو شرح میدهد ...

افسوس میخوریم که بخش مهمی از تاریخمان را یادمان نمی آید...!

...

 یادمان بیاید که در عالم ذر قد علم کرده بودیم که انسان باشیم...که به دنیا بیاییم شااااید به جهت"بلی... ولکن لیطمئن قلبی..."

یادمان می آید که خودمان خواسته ایم که امتحان شویم ...آزمون شویم ...

....

...

و آنقدر شکست بخوریم تا بدانیم هیییچ نیستیم در برابر پروردگار  عالممان....

و پیروزی عالم بشری در گرو آنست که هرچه زودتر بفهمد این هیچچ بودن یا حتا "نبودنش"را ....

به فلاح رسیده است...

پ.ن:

کاش همینکه فهمیده ام ....کم نباشد برای فهمیدن دنیا!

سکوت

چرا همیشه گفته میشود . . .
«««« سکوت نشانه ی رضایت است »»»»
چرا نمی گویند :
نشانه ی دردیست عظیم ، که لب ها رابه هم دوخته است...!!!
چرا نمی گویند : نشانه ی ناتوانی گفتار ،از بیان سنگینی رفتار افراد است...!!!
چرا نمی گویند : نشانه ی دلی شکسته است که
نمیخواهد با باز شدن لب ها از همدیگر ،
صدای شکسته شدنش را نامحرمان متوجه شوند . . . ! ! ! ؟ ؟
پس سکوت همیشه نشانه ی رضایت نیست . . .سکوت سر شار از ناگفتنیاست....